Het voltallige zangkoor begroette de aanwezigen met het lied Gegroet en gezegend. “Wij mochten vele aanwezigen verwelkomen, ieder met z’n eigen gevoelens van heimwee, van pijn om de sluiting van ons kerkje, maar duidelijk ook met gevoelens van dankbaarheid”, klinkt het. “Alle vreugde mocht hier uitbundig zijn, in elk verdriet werd warmte gezocht. Toen men in 1938 de bouw van de kerk voltooide, was er zeker veel fierheid en dankbaarheid.”

“In de mooie voorbeden was er aandacht voor iedereen, ook voor de velen die hier in stil gebed weer nieuwe kracht vonden en voor hen van wie wij afscheid namen in deze coronatijden”, klinkt het nog. “Op het einde van de viering kwam een speciaal dankwoordje voor de orgeliste-dirigente van het koor, inclusief een staande ovatie. Na de viering werd iedereen uitgenodigd in parochiecentrum Pax voor een drankje en een hapje. Mekaar nog eens terugvinden op deze manier deed duidelijk zo goed. Dank aan allen die dit warme afscheid mogelijk maakten.”