Van heinde en ver stroomden de gelovigen toe voor de dienst in de Oekraïense kerk waar de laatste eer werd betuigd aan Frieda Derewianka. De vrouw, geboren in 1945, groeide op en stichtte haar gezin in Limburg. Aartsbisschop Daniel, overgekomen uit de Verenigde Staten, ging voor in de dienst en typeerde haar als iemand die de kunst verstond een glimlach aan de mensen te ontlokken, een schitterende moeder en echtgenote, maar ook een zeer spirituele vrouw.

Frieda Derewianka, trots als zij was op de Oekraïense godsdienst, cultuur en kunst, werd de drijvende kracht achter de bouw van de prachtige kerk met de mooie iconostasen in de Hulshagenstraat èn de organisatie ervan. Haar enthousiasme en inzet werkten aanstekelijk begeesterend. Haar minzame maar tevens volhardende manier van werken zorgde ervoor dat in 1982 de eerste steen gelegd werd en dat de kerk, toegewijd aan de aartsengel Michaël op 23 augustus 1986 kon ingehuldigd worden. Zo ging haar droom in vervulling. Een mooiere droom werd het nog toen haar man Vitali, na zijn pensioen, Orthodox aartspriester werd. Zij was niet alleen zijn toegewijde echtgenote, maar ook zijn stuwende kracht.

Geduld, liefde en passie kenmerkten Frieda, zo vertelde haar dochter tijdens de afscheidsviering. Maar ze kon ook heel goed luisteren naar de mensen, zeker naar zij die in de problemen zaten. Zo engageerde ze zich heel sterk voor de vele Oekraïense slachtoffers van de kernramp in Tsjernobyl en was het dankzij haar dat een scanner van het Genkse ziekenhuis naar daar ging. Met Frieda ging iemand heen die zich perfect integreerde in onze Limburgse samenleving, maar die ook als geen ander fier bleef over haar oorsprong en haar achtergrond.