© Jimmy Kets
Gevat in het Hellegat
Salah Abdeslam is gevat, en hij zat niet in een kast. Hij bleek drie straten verwijderd van zijn woning en werd gepakt omdat hij een pizza had besteld. Je zou kunnen zeggen dat Abdeslam een onbetekenende garnaal is, de platbroek die zichzelf niet durfde opblazen en daarom zijn bommengordel maar in een Parijse vuilnisbak propte. Maar net de wroeging om het eigen onvermogen vormde de grootste bedreiging voor onze bevolking. Dat hij zijn beschaamde aftocht alsnog zou rechtzetten met een dodelijke ‘martelaarsdaad’.
Wel spijtig dat men hem niet in Parijs of aan de grens heeft opgepakt. Brussel komt nu weer in de internationale media als het hellegat waar je beter wegblijft. Een donkere achterbuurt waar het niet pluis is. En dat is onterecht, want Brussel is een van de fijnste steden van Europa. Je zou zelfs kunnen zeggen dat het de enige echte stad van België is. Brussel is niet alleen de hoofdstad van Europa, maar ook de hoofdstad van Vlaanderen. Hoe zou het komen dat de Vlaming zo weinig voelt voor zijn hoofdstad? Zou het komen omdat er zo veel Frans wordt gesproken, maar de Vlaming zelf razendsnel overschakelt op die taal, niet eens de moeite nemend het Vlaams te laten rollen? Zou het komen omdat er zo veel Vlamingen in Brussel werken, maar die geen meter van het traject van station naar kantoor willen afwijken en dat aantal meters zo kort mogelijk willen houden? Misschien moet Het Belang van Limburg, in plaats van reizen naar New York of Moskou, eens een reis naar Brussel organiseren?
Brussel is misschien wel vooral ongeliefd vanwege zijn onvoorspelbaarheid. In Parijs of New York kun je per stadsdeel perfect zeggen waar de toeristen, waar de zakenwereld, waar de gegoede bewoners en waar het gespuis zit. Niet zo in Brussel, waar iedere hoek die je omgaat een nieuwe ontdekking is. Waar de meest uitgelezen winkelstraat twee hoeken verder overgaat in een exotische arbeidersbuurt en waar enkele grijze donkere straten kunnen uitmonden in een groen paradijsje met terrasjes die aan Zuid-Frankrijk doen denken. Brussel is een doos vol verrassingen, een bonbon die voortdurend van smaak verandert, soms ook even naar mosterd of azijn smaakt, maar vervolgens weer naar lavendel. De meest juiste omschrijvingen van Brussel zijn vereeuwigd in de talloze liedjes die erover zijn gemaakt, van Brel over Stromea tot Johan Verminnen. En daar zal geen Abdeslam iets aan veranderen!
Hoofdpunten
Genkse verpleegster negen jaar later voor rechter voor dood patiënte Maria Blanco (70): “Ik heb geen morfine toegediend”
Lucio Aquino voorlopig niet overgeleverd aan Italië: zaak over twee weken opnieuw behandeld
Na elf jaar proberen raakte Laura (41) toch zwanger dankzij eiceldonatie: “Ik had het al een beetje opgegeven”
‘Miracle man’ Sow Aliou (32) overleden: “Hasseltse gemeenschap verliest een uitzonderlijk iemand”
Beste van Plus
Lees meer
Visser haalt gouden vis uit het water: “Zal duizenden euro’s opleveren”
Brusselse VDAB vroeg Emilie of ze interesse had om mee te spelen in pornofilm: “Ik was gechoqueerd”
Dochter van Bruce Willis openhartig over zijn ziekte: “Ik dacht eerst dat hij geen interesse meer in mij had”
Politie neemt “meerdere voorwerpen” in beslag tijdens zoekactie in zaak Maddie McCann