Diversiteit is een thema waar iedereen tegenwoordig een mening over heeft gevormd. Onze samenleving heeft er de afgelopen decennia meer en meer gekleurde gezichten bijgekregen. Het debat over hoe we daar nu precies mee moeten omgaan, wordt al jaren verhit gevoerd en de media spelen hier een sleutelrol in. Jammer genoeg heeft niet iedereen hier inspraak in.

De dienst diversiteit van Stad Hasselt maakte hier komaf mee door dinsdag een pittig debat te voeren met stand–up comedian Arbi El Ayachi als gespreksleider en enkele eregasten. De gespreksavond was een enorm succes ten opzichte van zijn voorganger in april.

Boze Marokkaan

De stoelen in de Parketzaal van het Cultureel Centrum waren al gauw gevuld. De deelnemers in het publiek stonden centraal: zij werden te allen tijde aangemoedigd zich te mengen in het gesprek. Arbi El Ayachi, zelf van Marokkaanse afkomst, leidde het debat in met een komische, zelfrelativerende achtergrondschets.

“Ik draag die bril op mijn neus omdat ik dan toegankelijker ben. Doe ik ‘m af, ben ik plots de boze Marokkaan”, stelde El Ayachi. Het schatergelach van het publiek bewees zijn gelijk, maar dat de comedian met zijn schets niet enkel een entertainend doel diende, werd al gauw duidelijk. De komische ijsbreker zorgde voor een ongedwongen sfeer, die bijdroeg aan de kwaliteit van het debat.

Het publiek kreeg enkele interessante stellingen voorgeschoteld met betrekking tot de Belgische media en integratie. Elke stelling werd ingeleid door een televisiefragment. Al snel bleek dat er verschillende meningen waren aangaande de diversiteit in de media. Volgens sommigen zouden er meer mensen met een andere origine voor de Belgische media moeten werken. Dit terwijl andere aanwezigen er steevast van overtuigd waren dat professionaliteit en huidskleur volledig los van elkaar staan.

“Geen positieve discriminatie”

Niemand in het publiek was voorstander van positieve discriminatie, maar de deontologische code en professionaliteit van de journalistiek was toch een heftig discussiepunt. Enkele cruciale vragen werden gesteld: moet de nationaliteit van een misdadiger vernoemd worden? Is het nieuws niet vaak te grimmig? Moet de mening van allochtonen niet vaker gevraagd worden?

Uiteindelijk werd beslist dat er nog enkele belangrijke werkpunten zijn voor onze nieuwsdiensten, maar dat ze niet alleen voor verandering kunnen zorgen zonder duidelijke communicatie. Misschien voer voor een volgende gespreksavond, al ligt nog niet vast wanneer die plaatsvindt.

© 2014 – C.H.I.P.S. StampMedia – Charlotte Goeyers & Jelle Geuns