In feite een mooie kazerne, die van Tongeren. Nu ja, voor zover dat kan. Maar toch, een zonovergoten centrale binnenplaats met veel schaduwrijke lindebomen en kastanjes, zowaar groen met nogal wat gras, en daarrond die strakke baksteenrode blokken. Maar nu is het definitief gedaan met de lange geschiedenis van das Militär in Tongeren. Vandaag wordt het containerdorp in Glons opgeleverd.

Daarmee is er voldoende kantoorruimte. Ook voor de allerlaatste Tongerse Mohikanen. Amper een dertigtal, een op tien dus, werkt hier nog. En die kunnen volgende week ook in Glons aan de slag. “De sluiting van de kazerne is een beslissing van anderhalf jaar geleden en valt buiten het transformatieplan van minister De Crem”, benadrukt luitenant-kolonel Johan Van Durme, de baas van de tweetalige eenheid Controle- en Rapporteringscentrum Glons (CRC).

Dat vertrek heeft hetzelfde doel als De Crems plan: besparingen. “Met ik weet niet hoeveel half leegstaande kazernes, lijkt me dat ook een logische beslissing”, zegt Van Durme. En kijk, er is al burgerleven in deze door Defensie verkavelde kazerne. “Blok B is verkocht aan de provincie. Daar komt het erfgoeddepot van het Gallo-Romeins museum. Blok D is verkocht aan de federale gerechtelijke politie. En blok A, die uitgeeft op de Blaarstraat, onze voorkant dus, is zo goed als verkocht aan de lokale politie. De Lijn heeft hier tot eind dit jaar ook nog een stelplaats.”

Frans

Op 29 juni volgt dan de stuiptrekking: de allerlaatste klaroenstoot, de allerlaatste parade. “Op 1 november zijn we definitief weg. Dan geven we de sleutels aan de collega’s van het provinciecommando. Die beheren dan het niet verkochte deel.”

Adjudant Peter Maesen (43), roots in Maasmechelen, getrouwd in Tongeren, heeft wat de meesten hebben bij het vertrek. Een dubbel gevoel: “Jammer, maar we mogen ook niet klagen. Onze eenheid blijft tenminste bestaan. En Glons, op 11 kilometer van hier, ligt niet ver. Het mooie aan het CRC is toch dat het zo’n kleine eenheid is. Iedereen kent iedereen. De sfeer is hier altijd erg goed geweest. Ook de verstandhouding met de Franstalige collega’s. Iedereen praat hier wel een mondje Frans of Vlaams. Enkele van mijn beste vrienden zijn Franstalig.”

Tuin

Voor 1ste korporaal-chef Philippe Teuns (55), de tuinman van de kazerne, maakt het niet zo veel uit: “Binnen 10 maanden zit mijn loopbaan erop. Maar hier vertrekken doet toch iets. Mijn vader heeft hier ook nog gelegen. En dit was mijn tuin”, zegt hij terwijl hij de binnenplaats met feesttent overschouwt. “Tja, nu is het te druk met de feestelijkheden. Het paradeplein is gespoten, maar het gras... Ja, vanvoor is het kort. Maar vanachter...”

Jan BEX & Dirk ROEFFLAER