Hoe voelt u zich nu? Tuur Van Wallendael: "Ik slaap veel, ik heb goede en slechte dagen en verzoen me ermee dat de slechte steeds talrijker zullen worden. Vanmiddag ben ik uitgebreid gaan eten met mijn oude collega’s Siegfried Bracke en Gui Polspoel. Van zulke ontmoetingen geniet ik met volle teugen, al ben ik achteraf wel doodmoe."

"Normaal zou ik nog maar een maand of drie te leven hebben, maar door mijn gevorderde leeftijd woekeren de kankercellen niet zo snel. In het allerbeste geval kan ik de volgende Olympische Spelen (in 2012, red.) misschien nog halen. Maar het kan ook veel sneller gaan."

Injectie

"Na mijn diagnose ben ik meteen lid geworden van de vzw Recht op Waardig Sterven, ik heb me geïnformeerd en heb de papieren getekend waardoor ik mijn leven kan beëindigen met euthanasie. Voor het moment waarop ik dat ga doen, heb ik twee criteria bepaald: ik wil blijven leven zolang ik geen pijn heb en zolang ik op een waardige manier kan verdergaan. Als dat niet meer zo is, dan weet ik waar ik moet zijn en wat er dan gebeurt. Ik hoef maar een teken te geven voor de injectie en enkele seconden later is het voorbij."

Hoe wil u na uw dood herinnerd worden? (lange pauze) "Ik hoop dat de mensen zich mij niet herinneren als een hardvochtig man. En ik hoop dat ze aan mij denken als een mens die het geduld kon opbrengen om te luisteren."

Lex MOOLENAAR