Niemand die dat meer beseft dan trainer Dimi Davidovic. Zijn derde passage op de Bosuil vormt ongetwijfeld de grootste uitdaging van de drie voor de gelauwerde coach.

Je werkte al twee keer eerder op de Bosuil en je bent nu ongeveer twee maanden opnieuw aan de slag bij Antwerp. Kun je deze periode al vergelijken met de vorige twee?

Davidovic: "Nu is de uitdaging heel groot. Er moet aan een groep gebouwd worden die klaar is om naar eerste klasse te promoveren. Dat is een delicate en moeilijke opdracht. Bouwen vraagt immers tijd en geduld en niemand heeft dat. In dat bouwproces kampen we met twee specifieke problemen."

"Ten eerste hebben we niet veel geld. Ten tweede kwamen verschillende spelers er pas later bij. Op een bepaald moment in de voorbereiding was ik met vier trainingsschema’s bezig. De voorbereiding is eigenlijk improvisatie geweest. Ik heb nooit met twintig spelers kunnen trainen die ik moest voorbereiden op de eerste competitiematchen."

"Kijk, ik wil iedere wedstrijd winnen en ik verwacht van mijn spelers hetzelfde. Maar je moet ook realistisch zijn. We hebben moeilijke weken achter de rug. Dan moet je misschien andere eisen stellen."

Had je het anders verwacht toen je naar Antwerp kwam?

"Ik hoopte het wel, maar door omstandigheden is het niet gelukt. Tachtig procent van de trainers zou in zo’n situatie instorten. Maar Eddy Wauters is iemand met ervaring die oplossingen zoekt. Ik zoek geen excuses, want zondag tegen Sint- Truiden moeten we er gewoon staan."

"Er is immers geen enkel excuus om niet te vechten. Ik wil vechtmachines op het veld zien staan. Maar ik vraag ook een beetje geduld, want Antwerp moet zich na vijf jaar tweede klasse herpakken en aan een nieuwe visie werken."

Jan VAN CRAEN

Lees het volledige interview in de krant.