De identificatieplicht voor paardachtigen werd speciaal uitgedokterd door de overheid om de voedselveiligheid te waarborgen en te verhinderen dat gestolen paarden naar de slachtbank worden geleid. Maar het verenigd Europa blijkt in paardenland een lege doos, mocht de Nederlandse Anja ondervinden.

Eind vorig jaar bracht Anja haar 20-jarige merrie Frida te goeder trouw naar een dame in Nazareth bij Gent, die zich op internet uitgaf als uitbaatster van een paardenrusthuis. Frida zou er van haar oude dag mogen genieten. Maar twee maanden later bleek Frida buiten het medeweten van Anja verkocht, wat neerkomt op diefstal.

Adri Hauquier, in ons land de Sherlock Holmes op het vlak van paardendiefstal kwam op een spoor. “We hadden achterhaald dat ze onder de naam Serina een Belgisch paspoort en chip had gekregen”, vertelt Hauquier.

“Jammer genoeg kwamen we nét te laat, want Frida had die chip gekregen om hier in België geslacht te kunnen worden. Juist toen we haar bijna hadden, lag ze als biefstuk bij de beenhouwer." "U moet weten dat Nederland ook een registratiesysteem heeft en Frida een Nederlandse chip had. Toch kon die paardenhandelaar haar dus probleemloos opnieuw laten chippen door een Belgische dierenarts en haar een Belgisch paspoort laten geven, om haar zo legaal te laten slachten. Noch de dierenarts, noch het slachthuis deden moeite om te kijken of ze nog een andere chip droeg. Reden? De Belgische identificatiebank staat niet in verbinding met de Nederlandse.”

De Vlaamse Confederatie in Kessel- Lo, bevestigt dat de Nederlandse en Belgische databank niet in verbinding staan. Adri Hauquier pleit nu voor een uitwisseling tussen Nederland en België.

Op www.paardenspeurder.be vindt u meer informatie over gestolen paarden (én Frida).